In het Stedelijk hebben ze lekkere koffie. Dat is belangrijk, en lekkere cheesecake, dat ook. Zonder dat ben je verloren als museum. Ja toch?
De laatste dag dat mijn museumjaarkaart geldig was greep ik aan als noodzaak om toch nog een museum te bezoeken. De tweede keer, want ik was ook al in het Rijksmuseum geweest in het jaar dat de kaart geldig was!
Eigenlijk heb ik dus nooit zin om te gaan. Zo'n museumbezoek lijkt me altijd vreselijk saaai. Die grote witte ruimtes waar de kunstwerken über verantwoord opgehangen zijn om niet aangeraakt te mogen worden. En dan de mensen die er stijfjes tussendoor wandelen geïnteresseerd de Kunsten in zich op nemend.
Maar wat blijkt als ik daar loop, na de koffie met taart, dat het meevalt, zelfs leuk te noemen is. Er hangen levenswerken van mensen. Dit keer een tentoonstelling van Jeff Wall. Er hangen mooie dingen, groot en groots. Sommige werken vooral bijzonder voor de tijd waarin ze gemaakt zijn.
Ik loop meestal wel aardig door, behalve bij het werk van van Barnett Newman. Deze kunstenaar wilde met zijn schilderijen een ervaring oproepen bij de beschouwer. Het kunstwerk 'Cathedra' dat in het Stedelijk hangt verwijst naar het Oude testament; Het blauwe hemelgewelf en de troon van God. Ik krijg er persoonlijk geen spirituele gevoelens bij, maar ik krijg wel associaties met de natuur, de enorme schoonheid, grootsheid, puur en heel.
 |
| Looking for art |
Verder zijn de mensen die rondlopen leuk om te observeren en te fotograferen. Een paar uur in een museum doet een mens goed, zo blijkt :-) Het intensiveert mijn blijk op de wereld. Het is eigenlijk net als met sporten, daar heb ik ook nooit zin in, maar als ik het heb gedaan geeft het wel een super voldaan gevoel!
Vaker doen dus. Wellicht zelfs een nieuwe museumjaarkaart? Daar denk ik nog even over na ;-)
X Lisette
Geen opmerkingen:
Een reactie posten